Aantekeningen bij de Bijbel: Hooglied 1:2

Bijbelvers
Context
Vertalingen

Hooglied 1:2

Piet Sanders, Verklaring van het Bijbelboek Hooglied, [2016], p. 15-21
Sjoelamiet 1:2-6
Vertaling Bijbel, Kanttekeningen SV, [], [3]Hij [4]kusse mij [5]met de kussen [6]Zijns monds; want Uw [7]uitnemende liefde is beter dan [8]wijn.
3. Te weten mijn Bruidegom Jezus Christus; het zijn de woorden der
Bruid, dat is der gemeente van Jezus Christus.
4. Dat is, Hij bewijze mij zijne liefde. Anders: och dat mijn
Bruidegom mij kuste! Elkander te kussen is ten allen tijde
gehouden voor een teken van liefde, vriendschap en beleefdheid;
tot een teken waarvan de mannen ook elkander plachten te kussen,
Ex.4:27, en Ex.18:7; Rom.16:16, en 1 Thess.5:26. Christus kust
zijne Bruid, dat is zijne gemeente of uitverkorenen, als Hij haar
die grote liefde bewijst en laat gevoelen, die Hij haar is
toedragende. Wij kussen Christus als wij met een oprecht geloof,
hartelijke liefde en kinderlijke vreze en eerbieding Hem erkennen
te zijn onze Heere en Zaligmaker, en wij ons aan Hem ten enenmale
onderwerpen en Hem gehoorzamen. Ps.2:12.
5. In het getal van velen, waarmede uitgedrukt wordt de rijkdom
der menigvuldige genaden en weldaden, die Christus zijnen
uitverkorenen is bewijzende; Ef.1:7,8,9, enz.
6. Onzen Heere Jezus Christus openbaart den gelovigen de liefde,
die Hij hun toedraagt, door zijn woord. Daarom staat er Ps.45:3,
dat zijne lippen zeer lieflijk [of genaderijk] zijn. Zie
hfdst.5 vs.13,16; en Jes.50:4. Petrus spreekt ook: Heere Gij hebt
de woorden des eeuwigen levens.
7. Dat is, vriendelijkheid, minnelijkheid. Hebreeuws, liefden.
Hier spreekt nu de Bruid, dat is de gemeente Gods, Christus haren
Bruidegom aan. Versta hier door het woord liefden de uitnemende
liefde en genegenheid, mitsgaders de weldaden en genaden, die
Christus zijnen uitverkorenen bewijst.
8. Door het woord wijn moet men hier verstaan alle aardse
verheugingen en geneugten. Vergelijk Richt.9:13; Ps.104:15.

John F. Hobbins, Ancient Hebrew Poetry, [], 'Let Him Kiss Me with Kisses of his Mouth': Song of Songs 1:2-14